یادداشت| سه‌شنبه‌ای که سوخت

«دخترانی که منتظر بودند تا روزشان با تبریک و آغوش گرم خانواده آغاز شود، حالا تنها با جای خالی عزیزانشان رو‌به‌رو هستند. روز دختر که قرار بود روزی از عشق و شادی باشد به روزی از حسرت و اندوه بدل شده است.» در ادامه یادداشتی از مریم بالوی فیلی فعال رسانه‌ای برای دخترانی که به جای شنیدن صدای پدر و دریافت شاخه‌ای گل، تنها با عکس‌هایی خالی و خاطره‌هایی پر از غم زندگی خواهند کرد منتشر می شود.

یادداشت| سه شنبه‌ای که سوخت

به گزارش نوید شاهد ایلام، حادثه آتش‌سوزی هولناک در بندر رجایی، بیش از ۷۰ زندگی را خاموش و تعداد زیادی زخمی و مفقودی به جای گذاشت خاکستر‌هایی که از آن حادثه باقی مانده‌اند، یادآور داغی هستند که بر دل‌ها نشسته و هیچ‌گاه فراموش نخواهد شد.

دخترانی که منتظر بودند تا روزشان با تبریک و آغوش گرم خانواده آغاز شود، حالا تنها با جای خالی عزیزانشان رو‌به‌رو هستند روز دختر، که قرار بود روزی از عشق و شادی باشد به روزی از حسرت و اندوه بدل شده است هر گوشه‌ای از بندر، پر از زمزمه‌هایی است که از غم و داغ حکایت می‌کنند.

خانواده‌هایی که عزیزانشان را در این حادثه از دست داده‌اند با چشمانی اشک‌آلود و قلب‌هایی شکسته، به دنبال نشانی از آنها هستند هر پیکری که پیدا می‌شود زخمی تازه بر دل‌ها می‌گذارد جای خالی آنها، در هر لحظه از زندگی احساس می‌شود و هیچ واژه‌ای توان تسکین این درد را ندارد. 

 سه شنبه ۹ اردیبهشت (۱ ذی القعده) ولادت حضرت معصومه سلام الله علیها و روز دختر است که این روز، برای بسیاری از دختران، یادآور تبریک‌ها و لحظه‌های شاد است، اما برای اهالی بندر، حسرتی سنگین و جاودانه شده و سه‌شنبه‌ای که قرار بود پر از لبخند و شادی باشد حالا در سکوتی سنگین فرو رفته و با همان انفجار شنبه ۶ اردیبهشت ماه سوخت و دخترانی که به جای شنیدن صدای پدر و دریافت شاخه‌ای گل، تنها با عکس‌هایی خالی و خاطره‌هایی پر از غم زندگی خواهند کرد.

 

انتهای پیام/

برچسب ها
استان ها
عکس
تازه های نشر
اخبار برگزیده